Lekkerlander sinds 1998

Een oud-collega bij Wegtransport belde me op en zei dat Lekkerland misschien wel wat voor mij was. Dus ik had een afspraak gemaakt en de dame met wie ik een gesprek had, zei: “Je bent wel nog jong, maar ik durf het erop te wagen.” Destijds waren er veel oudere chauffeurs en ik had natuurlijk nog maar weinig ervaring. Ik begon met ritjes in een bakwagen. Niet veel later haalde ik bij Lekkerland mijn CE-rijbewijs en mocht ik met een oplegger rijden.

In 2007 of 2008 werd er vanuit Lekkerland voorgesteld om me op te leiden tot LZV-chauffeur (Lange Zware Vrachtwagens). Dat liet ik me geen twee keer zeggen. Als je eenmaal dat papiertje hebt, pakken ze ’t je nooit meer af. Ik haalde mijn LZV-certificaat en sindsdien rij ik naar dé grote supermarktketens en groothandels. Zo’n 6 tot 10 adressen op een dag.

Met mijn praktijkervaring een bijdrage leveren 

Je kunt wel zeggen dat ik van ‘jonge jongen’ ben doorgegroeid tot een van de veteranen, al zeg ik ’t zelf. Zo weten mijn collega’s me altijd te vinden met vragen. Ik vind ’t wel mooi als ik onderweg word gebeld door een chauffeur die even niet weet waar ‘ie heen moet: “Harmen, ik sta hier en hier, waar moet ik naartoe?”. Van die kleine dingen waar je collega’s bij kunt helpen, geven altijd een goed gevoel.

Zo heb ik onlangs tijdens een functioneringsgesprek aangegeven om een keer een cursus of training te willen volgen tot planner. Ik bedoel, als LZV-chauffeur heb ik inmiddels ’t hoogste niveau bereikt en ik denk dat ik die praktijkervaring niet alleen kan benutten om ladingen te leveren, maar ook om een extra bijdrage te leveren op het gebied van structuur en organisatie.

Een zeker en vertrouwd gevoel

Als ik iemand zou moeten vertellen waarom ik zo lang bij Lekkerland werk, is ’t simpelweg het feit dat ik het heel erg fijn werken vind. Het is een gezond bedrijf en die continuïteit geeft een zeker en vertrouwd gevoel. Ik heb plezier in wat ik doe en verdien er een mooi salaris mee. Vooral als je wat extra uren maakt, tikt ’t lekker aan.